Ik lees dat Fréderic Deborsu, na de publicatie van zijn boek ‘Koningskwesties’, door de RTBF 1 maand van het scherm wordt gehouden; spijtig dat we niet life kunnen bekijken hoe Fréderic door een vierspan van trams, die aangekomen op de taalgrens elk hun eigen traject verderzetten (herinner u By By Belgium), in tripjes getrokken worden.
Motief voor het dissen van de al schaarse credibiliteit van de kroonprins: “ik wil hem helpen” en “hij moet met z’n vader (de koning) praten en zeggen dat ie er klaar voor is.”
Tiens; wie iemand wil helpen doet dat meestal rechtstreeks met de betrokkene, niet achter zijn rug, zonder zijn medeweten, door er een goor boek over te schrijven met als topic vooral privé zaken die daar zouden moeten blijven: in de privé sfeer.
Ik denk dat ik ook maar ‘ns een boek ga schrijven over Deborsue (met de ‘d’ van ‘dégeulasse’); hoe hij als de jongere broer, van kindsbeen af, in de schaduw van grote broer Christophe, moest vechten voor zijn plaatstje in de zon en, bij gebrek aan diens ampleur, uit frustratie dan maar een binnenweg nam, om alsnog zijn “moment de gloire” in het medialicht te kunnen meepikken.
Waarom: omdat ik Fréderic wil helpen dat schijngevecht met zijn broer niet aan te gaan. Zo straf is Christophe nu ook weer niet. En vooral: ik ben die ruzies tussen Filip en Mathilde beu telkens er weer een prinselijke kroontje ontbloot wordt: het eindigt er altijd mee dat Filip wat afkoeling zoekt door met zijn helikopter boven onze wijk te komen cirkelen.